KD

Gratuluje wszystkim, którzy ukończyli kurs drużynowych w ten weekend i już część z tych osób w najbliższym czasie będzie miała okazję wykorzystać nabyte umiejętności w pracy na funkcji drużynowego. A inni też wykorzystają swoją wiedzę tylko na innych funkcjach :) 

To czas nowych wyzwań, który rozpoczął się w momencie podjęcia decyzji i trwa do dziś i trwać długo jeszcze będzie. Życzę wytrwałości i dużo satysfakcji z pełnienia służby. Okres bycia drużynowym jest jednym z przyjemniejszych momentów bycia w harcerstwie. Życzę więc wszystkim, którzy nimi będą w przyszłości dużo satysfakcji, motywacji, pomysłów i odpowiedzialnej kadry, która będzie tak samo zaangażowana w działalność drużyny, realizacji i wysoko postawionych celów żeby naprawdę trudno było je osiągnąć bo te sprawiają najwięcej przyjemności! Powodzenia! 

A Ty czego życzysz drużynowym?

Biwakujemy

Kolejny biwak drużyny, następnie miłe chwile spędzone z harcerzami. Jak to powiedzieli obecni biwak był ładny i miły. Mogą świadczyć o tym ich wiersze, które poniżej przedstawiam:

Witaj w Starościnie, gdzie trek Ci zginie
Głosi na płocie tabliczka
Choć napis ten jest sroki
To każdy kto w progi
Starościna zawita
Będzie wiedział, że dobrze trafił
Starościn choć mały, to zawsze wspaniały
Bo piękna jest wieś ta malutka

- - - - - - - - - - -

W naszym pięknym Starościnie jest jak w rodzinie!
Nawet komar brzmi w tej wiejskiej trzcinie!
W pięknym Starościnie chleb mamy i się na niego wkoło rzucamy!
Gdy piekarnie otworzyli wszyscy się dookoła zachwycili!
Chleby pieką ciągle w koło, żeby było nas wesoło!
Gdy najstarszy człowiek we wsi smacznie sobie śpi,
Gdy dostanie tego chleba zaraz najdzie go potrzeba,
Oczywiście: na dokładkę chleba!!!

Wiersze tworzyli patrolami, gdy Starościn poznawali.

Wszystkim zaangażowanym organizację tego biwaku serdecznie dziękuję i gratuluję dobrej roboty! Wszystkim pozostałym obecnym dziękuję za to, że byli i czekamy wszyscy na Zastępowy Superowy Rajd Rowerowy! Już wkrótce.

A Ty?

Być wędrownikiem...

Wędrownikiem nie staje się z dnia na dzień. Jest to proces, który przychodzi w pewnym momencie naszego życia. Czasami trzeba go tylko dostrzec. Poczytać kodeks i poczuć dewizę we własnym życiu i przy okazji wykonać pewne zadania. Wędrując i mając czas praktycznie nieograniczony jak też i swobodę działania można sobie pozwolić na spokojne rozmyślania czy też rozmowy na nurtujące tematy. Zobaczyć miejsce w którym jest się potrzebnym. Poprzez wędrówkę możemy sprawdzić siebie i poczuć czym jest prawdziwe wędrowanie pokonując swój lęk przed nocnym lasem i przed zimową wędrówką albo samotnym chodzeniem po ciemnym lesie. Być wędrownikiem to nie tylko przez swoje czyny pokazywać że się nim jest. Trzeba to też czuć.

Być wędrownikiem to dla mnie szukać ścieżki swojego życia a jak już się ją odnajdzie to trzymanie się jej i kroczenie z pewnością i pewnym poczuciem swojej roli w społeczeństwie. I chęcią realizowania się w różnej formie.

A wg Ciebie kim jest wędrownik?

W24

Wędrownicze 24 godziny spędzone w Poleskim Parku Narodowym :)

Bardzo spontaniczny wyjazd. Poznanie lepiej wędrowników z naszego hufca, przywitanie się z wiosną nocnym spacerem na ambonę i obserwowanie gwiazd. Śpiewy z gitarą przy ognisku wszystko to kojarzy mi się z ostatnim piątkowo-sobotnim wyjazdem wędrowniczym. Wszystkie zdarzenia minionych godzin wspominam bardzo miło i wiarą na powtórkę w czerwcu w liczniejszym gronie. ;)


Wiele pomysłów, kilka rozmów, pare piosenek i dużo uśmiechu. Ciepła, pierwsza tego roku noc pod namiotem. Dlaczego? BO WARTO!

Wyjdź w świat, zobacz, pomyśl – pomóż, czyli działaj.
A Ty?