25 października 2009

Trochę wędrownictwa

Kodeks Wędrowniczy

Być wędrownikiem to niemała sztuka, a dostępna tylko dla tych, którzy posiadają prawdziwie harcerską postawę. Wędrownikowi nie wystarcza znajomość miejsca zamieszkania, wędrownika ciekawi świat, wędrownik, patrząc w swą przyszłość, pragnie odnaleźć własną ścieżkę.

Wędrowanie to znacznie więcej niż przemierzanie kilometrów czy wytrwałość fizyczna. To sztuka wchłaniania życia, które nas otacza, to oczy i uszy otwarte, to tajemnica współodczuwania przyrody i człowieka. Wędrówką nie będzie przyspieszony tupot nóg, nadmiar krzykliwego humoru, lecz właśnie cisza wśród ciszy lasu, skupienie wobec wschodów czy zachodów słońca. To wyczucie wędrownik łatwo odszuka w sobie.

Wędrownik - jest zawsze gotów nieść pomoc.

Wędrownik - jest przyjacielem całego świata. Wędrownika ciągnie siła nieprzeparta w dal na coraz to nowe, nieznane szlaki, nie pozwala zastygnąć mu w wygodnym, osiadłym życiu, toczącym się zbyt wolno.

Wędrownik - spostrzega urok życia wszędzie, gdziekolwiek się znajdzie, gdyż odkrywa to, czego inni w pozornej monotonii codziennych dni dopatrzyć się nie umieją. Wędrownik zna radość trudnych zwycięstw, urok przyrody, piękno zdobywania samotnie niewydeptanych ścieżek.

Wędrownik - stale uprawia wędrówki, wędruje w zimie, w lecie, na wsi, w mieście, tropi miejsca, gdzie może być pożyteczny. Drogę jego wędrówki wyznaczają wartości zawarte w Prawie i Przyrzeczeniu Harcerskim.

Dewiza Wędrownicza

Wyjdź w świat, zobacz, pomyśl – pomóż, czyli działaj.

Ja już nie mam co pisać gdyż wszystko co powyżej jest napisane zostało od razu wytłumaczone. Każdy z nas odnajduje swój własny moment by stać się prawdziwym wędrownikiem. Kiedy to nastąpi będziesz o tym wiedzieć tylko Ty! Powodzenia w oczekiwaniu i życzę Ci żebyś wiedział kiedy ten czas nastąpi.


A Ty co chcesz dziś powiedzieć?

18 października 2009

Prawo Zucha

Prawo Zucha:

  1. Zuch kocha Boga i Polskę.

  2. Zuch jest dzielny.

  3. Zuch mówi prawdę.

  4. Zuch pamięta o swoich obowiązkach.

  5. Wszystkim jest z zuchem dobrze.

  6. Zuch stara się być coraz lepszy.

Zawsze mnie ciekawiło :). Zawiera ono w sobie podstawowe prawdy życiowe, którymi posługują się wszyscy lecz nie ubierają tego w słowa. 6 punktów czuli 6 wskazówek jak żyć by innym było z nami dobrze i przyjemnie oraz by starać się pracować nad sobą od dziecka, by być dzielnym i prawdomównym. Wszak istnieje powiedzenie czym skorupka za młodu nasiąknie tym na starość trąca.

To tak w skrócie o Prawie Zucha. Jest ono wg mnie napisane bardzo prostym i łatwym językiem, tak aby zrozumieli je wszyscy.

Co Ty myślisz o Prawie Zucha?

11 października 2009

Czemu stawiamy sobie wyzwania?



Każde wyzwanie pozwala nam pracować nad sobą. A ten właśnie rodzaj pracy nad sobą cechuje się pewnymi kryteriami, mianowicie:

Rozwój każdego z nas powinien być wszechstronny, intelektualny, społeczny, duchowy, emocjonalny i fizyczny.

Pytanie tylko czemu nasz rozwój powinien być oparty na kilku wartościach, choć ze sobą powiązanych to jednocześnie zupełnie innych od siebie. Żeby Wam to przybliżyć postaram się to wytłumaczyć.

Wszechstronność- każdy wie tak naprawdę co to znaczy. A mianowicie nie wolno nam patrzeć na życie tylko z jednej strony, musimy dostrzegać plusy i minusy wszystkiego co robimy. I zajmować się kilkoma rzeczami równocześnie. Nie możemy całe życie robić jednej rzeczy. Powinniśmy interesować się kilkoma rzeczami, i próbować to co raz nowych rzeczy. Uczymy się poprzez zdobywanie doświadczenia, a je zdobywamy poprzez próbowanie i tak można w koło Macieja ;)

Intelektualny- jeśli nasza głowa nie pracuje mówiąc bardzo kolokwialnie nie możemy się rozwijać w każdą stronę. Możemy jedynie się cofnąć w naszym rozwoju. On intelektu zależy bardzo dużo, jeśli się postaramy to możemy dużo osiągnąć, ale jeżeli nie chcemy myśleć, kombinować i szukać najlepszego rozwiązanie to lepiej od razu zacząć zbierać na trumnę...

Społeczny- dla mnie to dosyć oczywiste. Żyjemy w pewnym społeczeńskie, jesli nie będziemy z nim dobrze koegzystować to możemy się szybko pogrążyć. Jeśli współżyjemy z innymi na dobrych relacjach to jest nam o wiele łatwiej do czegoś dojść, bo prościej nam znaleźć ludzi, którzy by nam pomogli i zainteresowali się kimś ze swojego małego środowiska lokalnego. Bo to właśnie od niego należy zaczynać. Od środka szukać przyjaciół i ludzi gotowych do współpracy. Poznając swoje środowisko poznajemy też siebie i możemy się na coś przydać innym. A to bardzo ważne.

Duchowy- mówią, że każdy człowiek musi w coś wierzyć żeby było mu prościej żyć... Może coś w tym jest, jesli zawierzymy nasze życie Bogu łatwiej przyjmujemy porażki i sukcesy a nawet nasze nastawienie do świata staje się bardziej łagodne i przyjazne. Potrzebujemy czuć więzi z kimś wyżej od nas postawionym by było nam prościej. Nie każdy wierzy w Boga, ale jednak w coś wierzy dzięki czemu jest mu prościej. A jeśli nie próbowalibyśmy rozwijać naszej duchowości stalibyśmy się bardzo jałowi.

Emocjonalny- rozwój ten z pozoru może wydać się błahy lecz to nie prawda. Dzięki niemu dorastamy, zaczynamy w inny sposób dostrzegać nie które rzeczy, osoby czy też sytuacje. Nasze zachowanie staje się też inne z wiekiem. Uczucia, jakie się w nas rodzą są też przez każdego z nas odczuwane inaczej i należy uczyć się z nimi żyć. Wszak nie każde z nich jest pozytywne. Musimy żyć z zazdrością np, ale i z euforią czy też innymi negatywnymi i pozytywnymi uczuciami.

Fizyczny- ściśle wiąże się z naszym dorastaniem i sposobem życia. Możemy wybrać tryb bardziej lub mniej aktywny, wszystko zależy od nas.

Czemu stawiamy sobie wyzwania???

4 października 2009

Więzi...

Tworzenie się więzi międzyludzkich pomiędzy członkami zastępów czy też patrolów lub drużyn wydaje się być rzeczą całkowicie naturalną prawda? A czemu ważne jest to żeby harcerze z tej samej jednostki lubili ze sobą przebywać, rozumieli swoje żarty i chcieli spędzać ze sobą czas i po zbiórkach? Poznamy teraz jeden z celów ZHP.

Pozytywne relacje między tymi ludźmi prawdopodobnie są spowodowane przywiązaniem do tych samych wartości: wolności, prawdy, sprawiedliwości, demokracji, tolerancji i przyjaźni...

Wolność- można ją rozumieć różnorako. Wolność słowa, myśli, tworzenia i wyborów. Nike nas nie zmusza do niczego. Możemy zdecydować czy chcemy należeć do tej organizacji i akceptować zasady w niej panujące. Jeśli się godzimy to zostajemy tu i czasami musimy się podporządkować lecz i tak pozostajemy wolni, bo przecież nikt nie trzyma nas tu na siłę.

Prawda- jest tylko jedna. Jak dla mnie to nic dodać nic ująć ;)

Sprawiedliwość-
należy zachowywać się odpowiednio w stosunku do każdego. Nie osądzać, gdyż to nie nasze zadanie, a starać się żyć zgodnie z PH i własnymi przekonaniami. Nie spisywać nikogo na straty. I osądzanie zostawić tym, którzy zostali do tego powołani...

Demokracja- jest to jeden z systemów sprawowania władzy. Na różnych poziomach struktury ZHP jest on inaczej sprawowany lecz zawsze staramy się o to by były to rządy większości przy poszanowaniu praw mniejszości :D

Tolerancja-
nie oceniamy ludzi po wyglądzie, po tym jakiej muzyki słuchają, ze względu na ich wiatrę itd. Poznajemy ich i akceptujemy ich odmienność. Wszak każdy z nas jest wyjątkowy i różni się czymś od innych. A my potrafimy akceptować innych gdyż chcemy by i nas akceptowano.

Przyjaźń- to bardzo ważna relacja między dwojgiem ludzi, której nawiązanie trwa jakiś czas. Czasem wystarczą tygodnie, a czasem lata to za mało. Wszystko zależy od tego ile mamy lat i kogo uważamy za przyjaciela... To piękne uczucie jeżeli potrafimy o nie dbać i pielęgnować. A nawiązywanie przyjaźni z druhna z zastępu, czy tez z druhem z drużyny jest banalnie proste poprzez zdobywanie nowych doświadczeń, przeżywanie wspólnie ważnych chwil i dzielenie się ze sobą swoimi przemyśleniami...

A co Ty myślisz o pozytywnych relacjach między tymi ludźmi, które prawdopodobnie są spowodowane przywiązaniem do tych samych wartości: wolności, prawdy, sprawiedliwości, demokracji, tolerancji i przyjaźni?